Le Dîner

Dit familiediner, dat iets wegheeft van zowel Festen als A Clockwork Orange, verloopt niet zoals gepland. Twee broers en hun echtgenotes komen bij elkaar in een chic restaurant. Serge is een beloftevolle politicus. Paul, een voormalig geschiedenisleraar, staat erg kritisch tegenover zijn de machtshonger van zijn broer. Maar toch is er iets wat hen bindt: de afgrijselijke daad die hun twee 16-jarige zonen hebben begaan. 

Hoe ver kun je gaan om je kinderen in bescherming te nemen? Dat is de centrale vraag in Herman Kochs roman Le Dîner, die Jean-Michel Frère voor het toneel bewerkte. Het stuk is een karakteranalyse, het doorprikt de uiterlijke schijn, het is een gewetensonderzoek, het gaat op zoek naar de wortels van het geweld. Het regieconcept berust op een erg theatrale aanpak: een huis-clos in vijf bedrijven, waarin het verhaal op niet-lineaire wijze wordt verteld. Hier geen klassieke restaurantscène, maar een aanpak die het publiek bij de voorstelling betrekt, het zelfs verplicht zichzelf in vraag te stellen terwijl het drama zich in concentrische cirkels ontvouwt. Met virtuoze, vlijmscherpe dialogen houdt Le Dîner ons een spiegel voor waarin we onze dagelijkse ergernissen en onze wreedaardigste dilemma’s herkennen.