De gedreven en goedlachse, lyrische en onstuimige tragediespeelster Hanane Hajj Ali zag hoe haar land verscheurd werd en maakte een voorstelling die van begin tot einde beheerst wordt door een formidabel bevrijdend gebaar. Een uitzonderlijk moment.
Met La Décision bieden Vincent Hennebicq en Marine Horbaczewski de toekomst letterlijk het podium: een dozijn kinderen voert ons mee in een gedenkwaardig postapocalyptisch epos.
Politiek en artistiek, feestelijk en subversief: het Festival des Libertés mobiliseert alle vormen van expressie om een stand van zaken te brengen op het gebied van rechten en vrijheden, om aan te sporen tot verzet en solidariteit te bevorderen.
Scènes nouvelles helpt om datgene wat het sterke en unieke werk van Franstalige Belgische artiesten bezielt in de spot te plaatsen en te delen met de wereld.
Vanuit de behoefte om zich te verdiepen in haar persoonlijke geschiedenis als illegaal geadopteerd kind, neemt Consolate ons met geluiden, geuren en beelden mee tot in het hart van haar intieme wereld.
Door hun dagelijks leven ver van de bewoonde wereld op pellicule vast te leggen, vertellen de leden van een gezin hun verhaal, documenteren ze hun handelingen en gedachten. Maar onder het vernis van deze vluchtige momenten tekent zich een drama af.
In een adembenemend decor verkent de choreografe met een groep skateboarders en dansers van alle generaties de snelheid en energie van het zich voortbewegen op wielen.
In een regelmatige kanteling tussen breken en verbinden, richten vijf performers zich op elkaar en nemen ze de draad van elkaar over, waarbij ze een onvolmaakt spel weven met steeds nieuwe regels.
De toneelbewerking van Virginie Jortays roman telt een dertigtal korte tableaus, stuk voor stuk flitsende sequenties die elkaar in strak tempo opvolgen als de bladzijden van een spannend boek die we als een bezetene omslaan.
Deze hyperfysieke voorstelling brengt twaalf extreme performers op het toneel. Een hypnotiserend stuk dat zich in een obsederend, razend tempo herhaalt.
In dit “ultieme” stuk verkennen we samen alternatieve wegen, uitgaande van een positieve vaststelling: als er geen oplossing is, is dit omdat er geen probleem is.
Het beroemde Sukhishvili ballet telt een vijftigtal artiesten, dansers en muzikanten, en houdt al 75 jaar lang de tradities van de authentieke Georgische dans in stand.
Milo Rau legt de tegenstrijdigheden van onze tijd bloot, met de nadruk op het naast elkaar bestaan van luxe en kwelling, de obsessie voor de normalisatie en een voorliefde voor het kleinburgerlijke schandaal.
Een vijfdaags evenement om originele, creatieve en gedurfde voorstellingen mee te komen ontdekken. Voor alle smaken en alle leeftijden.
In een tijd waarin we getuige zijn van een zekere erosie van de sociale banden, biedt Péplum médiéval een heilzame uitlaatklep die genres vermengt en in haar spoor een meevoelende gemeenschap verenigt.
Op een thema dat zo oud is als de liefde zelf, namelijk de relatiebreuk en de neerslachtigheid die ze in haar spoor met zich meesleept, vliegt de virtuoze groep vertolkers over een lawine van verstoorde evenwichten.
Deze dolle neemt en erudiete wervelwind ons in drie korte episodes mee doorheen de aaneenrijging van drama’s van een familie van winnaars die aan haar vervloeking ontsnapt.
Om het verhaal van onze steeds virtueler wordende levens te vertellen, creëert Marion Siéfert een duizelingwekkende wereld waarin de realiteit moeilijk te onderscheiden valt van de fictie.
Het eerste werkstuk van Raoul Collectif probeert een licht te werpen op wat de lotsbestemmingen kunnen betekenen van individuen die hun respectieve omgeving, en soms de maatschappij in haar geheel, radicaal bestrijden.
Een groep radioverslaggevers komt samen voor een gemeenschappelijk project: het opsporen van schoonheid. Het Raoul Collectif biedt ons een ludieke, buitenissige voorstelling.
Tatiana Frolova en haar gezelschap verlieten hun land, Rusland, de dag na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne. Het gezelschap probeert de brokstukken van dit verbrijzelde bestaan opnieuw aan elkaar te lijmen.
Een groep komt samen om iets te vieren. Beetje bij beetje nodigt het irrationele zichzelf uit en vindt het ding zich uit terwijl het zich zoekt. De muziek maakt omwegen. De ceremonie ontspoort en waaiert uit.
Totaal ontredderd gaat Tom naar de begrafenis van zijn geliefde op het verafgelegen platteland. Daar ontmoet hij diens moeder, die niets afweet van de seksuele geaardheid van haar overleden zoon.
Een dans die herinneringen oproept aan carnavalsrituelen en die en passant de schijnbare orde der dingen en onze al te comfortabele waarnemingsgewoonten ontregelt.
Rébecca Chaillon vervolgt haar zoektocht naar de representatie van lichamen, de seksualiteit, het gevoel van verlangen, eetlust en walging.
Hendrickx Ntela stelt de blindheid van burgers aan de kaak, veroorzaakt door een systeem dat onbereikbare verlangens voortbrengt. Vijf dansers worden geconfronteerd met hetzelfde verhaal in verschillende delen van de wereld.
Het doek gaat op tijdens de finale van een tv-show waarin deelneemster Faust, die op het punt staat te verliezen, de duivel aanroept om het tij te doen keren. Het pact dat ze tekent zal haar in staat stellen een razendsnelle remonte te maken.
In deze solovoorstelling met een unieke stijl, vertelt Laurène Marx haar verhaal als trans vrouw. Ze deelt met ons de vragen die de maatschappij stelt omtrent het parcours van mensen die proberen te ontsnappen aan de binariteit.
Maison chaos werd geweven uit geëngageerde poëzie en vertelt over de wegen die we kiezen om aan het geweld te ontsnappen.
Een “reductie” van Bizets werk die op maat werd geschreven voor één enkele vertolkster: Rosemary Standley. Ondanks de tragische afloop van het verhaal zal er vreugde en verwondering zijn.
Om echte of verzonnen verhalen te laten zien en te laten horen die samen het verhaal van onze wereld vertellen.
Van Palestina tot Libanon, verzamelde de filmmaakster en regisseuse Christiane Jatahy de getuigenissen van vluchtelingen, met als invalshoek Homeros en diens Odyssee.
Een kleine groep mensen staat alleen in een grote, onbekende leegte. In hun worsteling om samen te leven in moeilijke omstandigheden stellen de personages zoch bloot aan vragen over inclusie, identiteit en intersectionaliteit.
In het Italië van het einde van de jaren 1990 is Olga met haar 40 jaar en twee kinderen een toegewijde moeder en echtgenote. Op een dag verlaat haar man haar. Alles moet opnieuw worden opgebouwd, te beginnen met de woorden.
Techno, film, theater, literatuur en beeldende kunst vermengen zich tot een heel eigen wereld. Daarin komt en gaat het publiek naar believen.
Hoe wordt de liefde ervaren in een versleten lichaam dat dag na dag de vitaliteit aantast? Regisseur Mohamed El Khatib, een adept van de documentaire kunst, blijft het toneel met intimiteit inpalmen.
