Mawda, ça veut dire tendresse

Wat blijft er hangen na de schok van het nieuws? Op 17 mei 2018 zit de tweejarige Mawda Shawri met haar ouders, haar broer en ongeveer 20 andere mensen in een busje dat haar terugbrengt naar Engeland. Ze worden achtervolgd door de politie. Op de E42 bij Bergen komt er opnieuw een politieauto aan. Een agent vuurt. De kogel raakt Mawda in het hoofd. Ze overlijdt. Haar ouders en broer worden gearresteerd en in verzekerde bewaring genomen.

Mawda, ça veut dire tendresse is het resultaat van de volharding van regisseur en actrice Marie-Aurore D’Awans, filmmaakster en journaliste Pauline Beugnies en toneelschrijfster Kristin Rogghe. Op methodische wijze verzamelen zij feiten en interviewen zij. Zij volgen de ijle draad van de processen in Luik en Bergen. Ze kijken om zich heen om te benadrukken wat er verkeerd gaat: de ongelijke behandeling van de hoofdrolspelers, de “ontmenselijking van migranten die doorgaat tot in de rechtszaal“. Zij brengen tegenstellingen aan het licht door in gesprek te gaan met Mawda’s ouders of door de foutieve en gehekelde mediatheorieën te ontleden over het “kind dat als schild gebruikt werd“.

Marie-Aurore D’Awans, Pauline Beugnies en Kristin Rogghe willen uitdrukken wat anderen niet (of te weinig) hebben gezegd. Zij vertellen het verhaal van Mawda, het verhaal van haar ouders Prhast en Shamden, die Iraaks Koerdistan moesten ontvluchten omdat ze daar niet konden trouwen. Het verhaal van de oudere broer die voor altijd getekend blijft door deze tragedie. Vanuit de witte bestelwagen verheffen zij het woord boven het feit van de eenmalige gebeurtenis en plaatsen zij het gedocumenteerde theater in een groter geheel dan de loutere reconstructie van de feiten.

Productie KVS
Co-girected door KVS, Théâtre National Wallonie-Bruxelles