Les Midis de la Poésie

Les Midis de la Poésie brengt geënsceneerde voordrachten, literaire lezingen, workshops en poëtische aperitieven, die telkens de kans bieden om thema’s te verkennen die onze tijd en de poëzie in de brede zin bezighouden. Auteurs, regisseurs, kunstenaars behandelen een literaire kwestie of een aanverwant creatief proces, en spreken over bekende en minder bekende auteurs die hun werk hebben beïnvloed. Ze treden op samen met acteurs en actrices die hun geselecteerde teksten voordragen.

07.11.2019 : Sept femmes et plus / Lydie Salvayre & Justine Lequette

Zeven vrouwen. Zeven emblematische figuren uit de literatuur met overvolle levens. Ze schreven uit passie – die voor sommigen in zelfmoord eindigde. Het zijn unieke, veeleisende vrouwen die in hun oeuvre hun persoonlijke leed overstijgen. Ze onderhielden een tragische relatie met het leven van alledag, dat ze middelmatig en oninteressant vonden. Maar wordt die ‘alledaagsheid’ nu niet juist als een historisch gegeven beleefd? Het dagelijkse leven in het vooroorlogse Parijs, tijdens de Roaring Twenties, in het stalinistische Rusland…

Hoe doe je een oeuvre herleven via het levensverhaal van zijn auteur? Lydie Salvayre beoefent die ‘portretkunst’ – die de 20ste-eeuwse filosoof E.M. Cioran en de 19de-eeuwse literatuurcriticus
Sainte-Beuve vóór haar al met groot succes bedreven – door schrijfsters uit te kiezen die haar leven hebben beïnvloed en dus haar werk hebben gevoed: Emily Brönte (1818-1848), Colette (1873-1954), Virginia Woolf (1882-1941), Djuna Barnes (1892-1982), Marina Tsvetaeva (1892-1941), Ingeborg Bachmann (1926-1973) en Sylvia Plath (1932-1963).

Ze waren de luis in de pels, zorgden voor schandaal en gaven uiteindelijk door hun getuigenissen mee gestalte aan de wereld waaronder ze zo hadden geleden. Hun werken zijn inmiddels literaire monumenten. Lydie Salvayre brengt ze weer tot leven door hun levens, hun schoonheid, hun excessen, hun rebellie, maar ook hun duistere kant en hun wanhoop te beschrijven.

23.01.2020 : Nous voulons comprendre « Autre Chose » - Anne Carson

Avec Edouard Louis, traducteur du texte d’Antigonick de Anne Carson & Claire Stavaux, éditrice à l’Arche éditeur
En compagnie de Sophie Creuz, chroniqueuse littéraire à l’Echo et Musiq3 (RTBF) et libraire.

“Het gezag had alleen maar vat op mij als een kind / dat oesters wantrouwde, de flikken scheef aanzag ... / geen haar op mijn hoofd was het wat dan ook verschuldigd.”
(Ossip Mandelstam)

Omdat je met poëzie je gedachten kan verbergen achter raadselachtige metaforen, is die kunstvorm effectief tegen dictaturen. Hoe staat het eigenlijk met de poëzie in democratieën?
Kan ze de krijtlijnen verplaatsen? En als de functie van poëzie nu eens was om uit te drukken wat de krantenkoppen verzwijgen?

25.04.2020 : Et nous n’aurons pas besoin de foudre pour tisser des soleils / Felwine Sarr (Midi Minuit)

“Poëzie maakt niet blind. Haar gezellin is de helderheid van geest – de wonde die de zon het dichtst benadert, aldus René Char. De wereld op poëtische wijze benaderen, dat is ook vervuld zijn van haar ondoorgrondelijke mysterie, van de duistere gelaagdheid der dingen, van de flikkerlichtjes die niets liever willen dan door ons enthousiasme uit te groeien tot licht.”
(Felwine Sarr)

07.05.2020 : Raoul Collectif

Raoul Collectif kiest al tien jaar lang voor collectieve creatie. Hun laatste voorstelling, Une cérémonie, is ontstaan als een proeftuin waar ze Don Quichot, Henri Michaux, Antonin Artaud en de surrealistische schrijfexperimenten met elkaar kruisen. Les Midis de la Poésie nodigt de acteurs uit om een aantal teksten die hen inspireren voor te lezen en te vertellen waarom ze hen aangrijpen.