Zijn betrokkenheid ten aanzien van kunstenaars en theatergezelschappen is de leidraad geweest bij zijn programmering. De weg die hij samen aflegde met internationaal bekende figuren als Christiane Jatahy, Ossama Halal en Jan-Christoph Gockel getuigt van zijn visie op de wereld en de plaats die het theater daarin moet innemen.

Toen de eerste golf van de Covidpandemie op ons afkwam, stond hij als een rots in de branding om het personeel een hart onder de riem te steken. Hij toonde zijn vastberadenheid bij het sturen en aanmoedigen van alle activiteiten en gaf op die manier een nieuwe gestalte aan zijn functie.

Gedurende 5 jaar heeft hij mee de schouders gezet onder een project dat hij mee heeft uitgedragen vanuit een van de meest prestigieuze creatieve huizen. Nu acht Fabrice Murgia het ogenblik aangebroken om zich terug te wijden aan zijn eigen persoonlijke artistieke praktijk, in kruisbestuiving met enkele zijprojecten, soms in de marge van het theater, samen met zijn gezelschap ARTARA.

Dit besluit werd reeds genomen vóór de gezondheidscrisis. De pandemie dwong ons om de communicatie over dit nieuws te vertragen.

De vacature voor de vrijgekomen functie zal eind december 2020 officieel worden bekendgemaakt door de Raad van Bestuur. Fabrice Murgia zal nog het hele seizoen 21-22 programmeren en zijn opvolger zal aantreden in de zomer van 2021. Fabrice Murgia zal gedurende enkele maanden mee instaan voor de continuïteit.

—

«  Het team Van het Théâtre National Wallonie-Bruxelles bood me een kans waarvan elke student-kunstenaar zou moeten kunnen dromen. Op een dag, gesterkt door deze leertijd en deze praktijkervaring, kreeg ik de kans om deze fantastische instelling te besturen. Ik mocht er een managementmodel voorstellen dat mij in alle transparantie de gelegenheid gaf om samen met een gezelschap een activiteit uit te oefenen en deze ervaring met anderen te delen. Studiocreaties en steun aan het gezelschap vormden het hart van mijn project. Daarbij was het steeds mijn overtuiging dat je de leiding van zo'n prestigieus huis tijdig in andere handen moet laten overgaan om constante beweging en nieuwe projecten mogelijk te maken. Mijn enige hoop vandaag is dat het Théâtre National Wallonie-Bruxelles zijn subsidies zal blijven gebruiken om zijn unieke positie verder uit te bouwen via voortdurende creatie. Het opzetten van theaterevents, het uitschrijven van nieuwe podiumgrammatica's om een nóg breder publiek te bereiken of ervoor kiezen om verhalenmaker te worden: het gaat allemaal veel verder dan de bevestiging van een aanwezigheid, hier en nu, in een immer bewegende wereld: het is een daad van verzet. » 

— Fabrice Murgia