Dit keer danst het verzet zich een weg door de lianen, een strijd tegen de ontbossing die de inheemse volkeren van Centraal-Afrika bedreigt.
De regen die valt, een plotse overstroming, levens die overhoop worden gehaald. Camille spreekt niet meer sinds het water alles heeft weggevaagd: haar huis, haar herinneringen... en haar hond Larry.
Stel je voor dat hij niet in 1182 maar in 1982 was geboren? Wie zou hij dan onderweg tegenkomen? En welke kerststal zou hij improviseren op de parking van een supermarkt, tussen het afval?
Op het podium rijst een denkbeeldige muur op, die scheidingen en oude littekens symboliseert. De vensters openen zich naar herinneringen, naar flarden van verhalen.
In deze nieuwe creatie verbindt Disanka de geschiedenis van Congo met die van zijn moeder in de vorm van een kasala – een lofgedicht in de Kasai-cultuur waartoe ook zijn moeder behoorde.
