Scènes nouvelles draagt bij tot het belichten en delen van een sterke impuls in de nieuwe Franstalige Belgische creatie: een krachtige en radicale hybridisering, die meer dan een eendagsvlieg wil zijn en bestemd is om langdurig te worden uitgebouwd.
De magie werkt op miniatuurschaal. Vanuit zijn eigen perspectief observeert iedereen de wereld die zich ontwikkelt op enkele centimeters van zijn gezicht.
Een verhaal over boze goddeloze geesten, die niet van plan waren zo snel te sterven en die besluiten om de eeuwigheid door te brengen aan de zijde van de levenden, die zich in dit geval al uit de wereld hebben teruggetrokken, op weg naar de eeuwigheid.
Op een stuk land ervaart een bende uitzinnige zonderlingen hoe hun bestaan wordt verstoord door de terugkeer van een van hun metgezellen, Maria, die zwanger is en denkt dat zij de Maagd is.
Ze komt uit Congo en woont in België. Joëlle Sambi vlakt de blinde vlekken uit tussen deze twee werelden, alsook de twijfels, verbintenissen, familie, enz.
Blind is een aanklacht tegen de bewuste en onbewuste blindheid van burgers, veroorzaakt door een systeem dat onbereikbare verlangens voortbrengt.
Rokia Bemba is klankenscout, ‘artiviste’ en hofleverancier van ritmische energie. Ze zet haar draaitafels in om lichamen en zielen te laten vibreren op vreugdevolle en geëngageerde feesten.
Met La Grotte ondertekent en regisseert Clément Papachristou gebouwd op een dubbele vertelling vol humor die leidt naar een kruispunt waar de kunst en het collectieve geheugen elkaar ontmoeten.
Soa Ratsifandrihana danst op de scherpe, metaalachtige klanken die dicht aanleunen bij de glitch-esthetiek.
Garcimore est mort biedt ons een bespiegeling over de macht van overtuigingen en manipulatie, en probeert een ode te brengen aan de vereenvoudiging.
Deze fictie van Christiane Jatahy brengt ons een schitterende cinematografische en documentaire verkenning in de streek van Chapada Diamantina.
In een menselijke benadering nodigt Gaia Saitta, de toeschouwers uit om haar te vergezellen, mee inhoud te geven aan het verhaal, aan de emoties van Irina.
Ondanks de terughoudendheid van zijn zoon Nejat besluit weduwnaar Ali samen te wonen met Yeter, een prostituee die net als hij van Turkse afkomst is.
In deze woeste fabel, die het midden houdt tussen vaudeville en mythologie, is het kerngezin het rijk van de absolute hypocrisie en de taboeovertredingen.
De drie personages zijn zowel verteller als vertolker van deze wrange komedie, die beheerst wordt door visioenen en door archetypen.
In een sobere esthetiek becommentarieert, parafraseert, documenteert en danst Samantha van Wissen Giselle.
